Krishti ngushëllon nusen e frikësuar duke i thënë të mos ketë frikë nga çka ka parë dhe dëgjuar sepse ato vijnë nga Shpirti Shenjt. I flet rreth djallit që simbolizohet nga gjarpri dhe luani, rreth ngushëllimit të Shpirtit Shenjt që simbolizohet nga një gjuhë dhe rreth mënyrës si i duhet bërë ballë djallit. |
Libri 4 - Kapitulli 14 |
Biri thotë: "Përse trembesh dhe trazohesh se mos djalli mund të fusë hundët në fjalët e Shpirtit Shenjt? A ke dëgjuar ndonjëherë që ndonjë ta shpëtojë gjuhën shëndoshë e mirë kur e fut atë mes dhëmbëve të një luani të tërbuar? A ka ndonjë që ka thithur ndonjëherë mjalt të ëmbël nga bishti i gjarprit? Jo, kurrë. Tani çfarë simbolizojnë luani apo gjarpri përveç djallit – luan në ligësi dhe gjarpër në dredhi? Çfarë simbolizon gjuha përveç ngushëllimit të Shpirtit Shenjt? Ç’do të thotë ta futësh gjuhën mes dhëmbëve të luanit përveçse t’i thuash fjalët e Shpirtit Shenjt – që u shfaq në formë gjuhe – për t’u pëlqyer njerëzve? Kushdo që e lëvdon Hyjin për të fituar lëvdata nga të tjerët, nuk ka dyshim se djalli e ka kafshuar dhe mashtruar, sepse ato fjalë, edhe pse vijnë nga Hyji, nuk dalin nga një gojë që ka dashurinë e Hyjit e prandaj gjuha, domethënë ngushëllimi i Shpirtit Shenjt, do t’i merret. Por kush nuk dëshiron gjë tjetër përveç Hyjit, kujt i duken të mërzitshme të gjitha gjërat tokësore dhe nuk kërkon të shohë apo dëgjojë gjë tjetër përveçse çka vjen nga Hyji, ai do të ngazëllehet në shpirt nga prania e Shpirtit Shenjt e nuk mund të mashtrohet, pasi shpirti i lig ia mbath para shpirtit të mirë dhe nuk guxon të afrohet.
|