Përgjigja e Virgjërës, me sa duket, për nusen në lidhje me tre vetë për të cilët po lutej nusja para Hyjit. Lotët e vlefshëm dhe ata të pavlefshëm. Si dashuria për Hyjin rritet me anë të meditimit mbi përvujtërinë e Krishtit. Dhe si frika (jo birnore apo fillestare) mund të jetë e mirë. |
Libri 4 - Kapitulli 81 |
Ai njeri është si një thes me grurë nga i cili hiqet një kokërr por shtohen dhjetë. Personi për të cilin po lutesh është taman kështu. Ai nga frika heq dorë nga një mëkat, por bën dhjetë të tjerë për hatër të botës. Sa për të dytin për të cilin po lutesh, unë të përgjigjem se nuk është normale t’i shtosh erëza të kushtueshme mishit të prishur. Ti mund të lutesh për të që t’i jepen mundime trupore për të mirën e shpirtit të tij, por vullneti i tij është kundër asaj çka ti kërkon. Ai dëshiron nderet e botës, ti e sheh, dhe dëshiron pasuri të mëdha dhe jo varfëri shpirtërore dhe kënaqësitë sensulale janë të ëmbla për të. Prandaj shpirtri i tij është i prishur dhe bie erë në sytë e mi. Për këtë ai nuk i meriton provat dhe mundimet që janë erëza të kushtueshme.
|
SQARIM |
Ky rrëfim ka të bëjë me tre kalorës. i pari ishte nga Skåneja. Zbulimi që vijon u dha në lidhje me të: Zonja Brixhidë pa një shpirt me veshje si t’ish lyer dy herë me të kuqe por të spërkatur me ca njolla të zeza. Sapo ajo e pa shpirtin, ai iu zhduk nga sytë. Prapë pas tre ditësh ajo pa po të njëjtin shpirt krejtësisht të kuq dhe që shkëlqente me xhevahirë si ar vezullues. Ndërsa po mendonte për sa kish parë, Shpirti i Hyjit tha: "Ky shpirt pengohej nga përkudesjet tokësore por kish fe të vërtetë. Ai erdhi për ndjesat që fitohen në Romë me synimin për të fituar mirësinë dhe favorin hyjnor dhe me dëshirën për të mos mëkatuar më me dashje.
Vegimi yt për shpirtin e veshur me copë dy herë të lyer me të kuq do të thotë se para vdekjes trupore ai fitoi favorin hyjnor, por jo në mënyrë të përsosur. Që shpirtin e kish të spërkatur me njolla të zeza do të thotë se ai ndjente tërheqjen e afeksioneve fizike për prindërit e tij dhe të dëshirës për të parë atdheun e vet. Megjithatë ai ma besoi gjithë vullnetin e vet Mua. Prandaj shpirti i tij meritoi të pastrohet dhe të përgatitet për gjëra më sublime. Xhevahirët që vezullonin përkundrejt ngjyrës së kuqe tregojnë se shpirti po i afrohej shpërblimit të dëshiruar në sajë të vullnetit të tij të mirë si edhe falë ndjesave. Shih dhe reflekto pra, bija Ime, ç’të mirë ndjesat e këtij qyteti bëjnë për ata që vijnë këtu me synimin e shenjtë për të marrë ndjesë. Edhe sikur dikujt t’i jepeshin një milion vjet – si në fakt jepen për shkak të fesë dhe devotshmërisë së atyre që vijnë këtu – prapë nuk do t’i mjaftonin për të fituar mirësinë hyjnore pa hirin e Hyjit. Por kjo mirësi jepet me të vërtetë dhe fitohet në sajë të ndjesave që shenjtërit e Mi kanë merituar me gjakun e tyre." Përsa i përket personit të dytë në të njëjtin rrëfim, që ishte nga Hallandi, Biri i Hyjit thotë: "Ç’të tha ai llafazan i krekosur? A nuk është e vërtetë se shumë njerëz kanë dyshime për vërtetësinë e relikes së mbulesës së fytyrës Sime? Përgjigjju prerazi atij me katër gjërat që po të them tani. E para është se shumë njerëz grumbullojnë pasuri por pa e ditur për kë. E dyta është se çdo person të cilit i është besuar talenti i Hyjit dhe nuk e shpenzon atë me gëzim do të dënohet. E treta është se ai që do tokën dhe trupin më shumë se Hyjin nuk do të bashkohet në shoqërinë e atyre që kanë uri dhe etje për drejtësi. E katërta është se çdo person që nuk i dëgjon të tjerët, do të bërtasë vetë e nuk do të dëgjohet. Përsa i përket relikes së mbulesës së fytyrës Sime, le ta dijë se ashtu si Unë djersita gjak kur vuajtjet po afroheshin dhe iu luta Atit, po ashtu djersa kulloi nga fytyra Ime në mbulesë për hatër të gruas që m’u lut dhe për ngushëllimin e e brezave të ardhshëm." Kalorësi i tretë në rrëfim ishte nga Suedia. Rrëfimi që vijon ka të bëjë me të: "Është shkruar se burri i pafe shpëtohet nga gruaja që beson. Gruaja e këtij burri nxitoi dhe e shqiti të shoqin nga nofullat e djallit me dy duart e saj. E shqiti nga djalli me njërën nga duart, domethënë me lotët, lutjet dhe veprat e mëshirës. E shqiti me dorën tjetër me paralajmërimet, shembullin dhe udhëzimet e si pasojë ai tashmë po i afrohet udhës së shpëtimit. Po ashtu ai duhet të meditojë tre gjëra që shkruhen në ligj. Në të gjenden tre seksione. Njëri titullohet 'për pronësinë,' një tjetër titullohet 'për shitjet,' i treti është 'për blerjet.' Në seksionin e parë mbi pronësinë thuhet se asgjë nuk zotërohet me të drejtë nëse nuk është fituar me të drejtë. Çdo gjë e përvetësuar me mashtrim ose ligësi ose me çmim shumë të lirë nuk i pëlqen Hyjit. Seksioni i dytë quhet 'mbi shitjet.' Ka raste kur ndonjë gjë shitet nga varfëria ose frika, ndonjëherë nga dhuna ose marrëveshje të padrejta. Njeriu duhet të shqyrtojë ndërgjegjen për të parë nëse ka keqardhje dhe mëshirë në zemrën e tij. Seksioni i tretë quhet 'mbi blerjet.' Kushdo që dëshiron të blejë diçka duhet të interesohet nëse malli që po shitet është fituar me të drejtë. Nuk është ligjërisht e pranueshme kur diçka është fituar me anë të zhvatjes. Prandaj ky njeri le t’i reflektojë këto tre gjëra në mendjen e tij. Le ta dijë se do të më japë llogari për gjithçka dhe veçanërisht për zotërimet që i janë lënë nga prindërit, se mos ndoshta e ka tepruar apo i ka përdorur ato më tepër për hatër të botës se për nder të Hyjit. Shpjegoji se do të më japë llogari për kalorësinë e vet – synimin pse e pranoi, mënyrën si e jetoi dhe mënyrën si e zbatoi betimin që bëri para Meje." |