Ik ben de Heer en Schepper van alle dingen. Ik maakte de wereld en de wereld verwerpt me. Ik hoor een geluid in de wereld zoals die van een hommel die honing op de aarde aan het verzamelen is. Wanneer een hommel vliegt en begint te landen, geeft het een zoemend geluid. Ik hoor nu zo’n stem, zoemend in de wereld, zeggend: “Ik geef er niks om, wat hierna komt.” Tegenwoordig roept iedereen:”Kan mij het wat schelen!” Inderdaad slaat de mensheid er geen acht op of geeft om wat ik uit liefde heb gedaan door ze aan te sporen via de profeten, door mijn eigen leringen en mijn lijden voor hen. Ze geven niks om wat ik in mijn boosheid heb gedaan door de goddelozen en ongehoorzamen te corrigeren. Ze zien dat ze sterfelijk zijn en dat ze onzeker zijn over de dood, maar het kan ze niet schelen.

Ze horen en zien de gerechtigheid die ik toebracht aan Farao en aan Sodom vanwege hun zonden en dat ik het, door middel van het zwaard en andere ellende, bijna dagelijks toebracht aan andere koningen en vorsten. Maar het is alsof ze voor alles blind waren. Zoals hommels, ze vliegen waar ze maar willen. Inderdaad, soms vliegen ze alsof ze omhoog schieten, als ze zichzelf verheerlijken door middel van trots, maar ze komen snel genoeg weer naar beneden door terug te keren naar hun wellust en vraatzucht. Ze verzamelen liever aardse honing voor zichzelf door te zwoegen en te verzamelen voor de behoeften van het lichaam, dan voor die van de ziel; liever voor het aardse dan voor de eeuwige eer. Ze zetten wat tijdelijk is om in een straf voor zichzelf, wat nutteloos is in de eeuwige kwelling. Vandaar wil ik, omwille van de gebeden van mijn Moeder, mijn heldere stem naar deze hommels sturen -mijn vrienden die slechts in een lichaam op de wereld zijn uitgezonderd- en hij zal genade prediken. Als ze er naar luisteren, zullen ze worden gered.