Kung paanong ang esposa ni Kristo ay inatasang pumunta sa Roma at sumaksi sa grasya ng Diyos.

Datapwat, sa paglipas ng halos dalawang taon sa Cistercian order sa nabangit na monasteryo ng Saint Mary of Alvastra, ay inatasan siya ni Kristo na pumunta sa Roma, Bagama’t ito ay nakatala sa sumusunod na pahayag.

Isang pahayag ukol sa parehong bagay.
Ang ating Panginoong Hesukristo ay minsang nangusap sa naturang si Birgitta at sinabi: “Tumungo ka sa Roma, kung saan ang mga daan ay nababalutan ng ginto at tinubos ng dugo ng mga banal at kung saan ay may mas maikling daanan patungong langit dahil sa mga indulhensiya na natamo ng mga banal na pontipikado sa pananalangin. Bukod pa dito, dapat kang manatili sa Roma hangang sa makita mo ang pinakamataas na pontipikado at ang emperador na sabay doon sa Roma, at sa kanila iyong ianunsiyo ang aking mga salita.”
Ano ang kanyang ginawa nang siya ay patungong Roma.
Matapos niyang umalis mula sa kanyang tinubuang lupa, siya ay mabathalang inatasan sa isang pangitain na iwan ang kanyang nakasanayang basahin at mag aral ng gramar. Ito ay nang siya ay inatas kay blessed Agnes upang gumabay sa kanya at si Master Peter, ang kanyang kompesor bilang isang guro upang magtuturo sa kaniya upang kaniyang sundin. Dagdag pa dito, ang nasabing babae, sa maikling panahon, ay maigting na sumulong sa karunungang gramar na alam niyang sa isang bahagi na bumasa,at makaintindi, at magsalita ng latin.
Kung paanong siya ay mabathalang inatasan na tumungo sa Naples at bisitahin doon ang mga lugar ng mga santo.
Matapos na siya ay lumagi ng matagal sa Roma, Nagsalita sa kanya si Kristo at sinabi: “Ipinagkakaloob sa iyo ang pahintulot na dalawin ang mga banal na dako sa Sicily sapagkat sa mga lugar na yaon ay ang mga labi ng maraming nagmamahal sa akin ng buong puso. Higit sa kanilang lahat ay si Thomas, ang aking apostol. Kapag dumating ka doon, Ay ipapakita ko sa iyo ang ilang mga lihim.” At sapagkat siya ay nagpatumpik tumpik sa pag aalalang ang kanyang gastusin ay hindi maging sapat, ay sumagot ang panginoon: Hindi irereserba ng isang nagma-may ari ng pastulan ang kanyang pastulan para sa isang kabayong pang serbisyo lamang.. Samakatuwid Ako, ang Panginoon, ay nagkakaloob sa aking mga kaibigan sa panahon ng kanilang pangangailangan; at pinagagalaw ko ang kaluluwa ng iba upang gumawa ng mabuti sa kanila.” Tignan sa Aklat ng mga Makalangit na Pahayag para sa tanging pangitain na pinagkaloob kay Lady Birgitta ng Kristo sa lungsod ng Ortona na kinababangitan ng pagpupuri kay pinagpalang Thomas at hinggil sa naturang Lungsod.
Kung Papaano sa Roma ay inatasan siyang tumungo sa Jerusalem bagamat ang atas ay walang itinakdang oras.
Muli ang Kristo ay nangusap sa kanya at sinabi: “ Tulad ako ng isang agila na naaabot tanaw ang mga lumilipad sa himpapawid na nagnanais manakit sa kanyang mga maliliit at pinapangunahan sila sa sariling paglipad upang hindi na sila makapanakit; samakatuwid ay nakikita ko ang mga oras at mga daan at ang mga kahirapan sa daan at ang mga disposisyon ng mga kaluluwa. Kaya’t sinasabi ko sa iyo: minsan, ‘tumayo at maghintay’ ngayon, ‘Humayo at magmadali.’ Samakatuwid, sapagkat ito na ang takdang oras, ay tumungo ka na ngayon sa mga lugar na ipinakita ko sa iyo: kung saan ay may sisidlanng malinis at di malinis; at kung saan mayroong kordero, nagupitan at di nagupitan; kung saan ang leon ay umungal at hindi umuungal; kung saan ang ahas ay gumalaw at di gumagalaw; kung saan ang agila ay lumipad sa dakong hindi nito pinanggalingan.” Tunghayan sa Aklat ng mga katanungan, sa huli at sumunod sa huling mga kabanata, kung saan ang mga bagay na ito ay natala at nabathalang pinaglinaw. At nang siya ay magdahilan sa hindi maayos na pangangatawan at sa matandang edad, sa gayon ang kasagutan ay dumating sa kaniya mula kay Kristo: “ Sino ang bumuo ng kalikasan? Hindi ba ako? Samakatuwid ay dadagdagan ko ang iyong lakas. Pupunan ko ang para sa daan. Susubaybayan kita at pangungunahan kita sa iyong pagbabalik sa dakong ito ng Roma.” Sa isang okasyon-labinglimang taon bago ang pangyayari na nabangit natin- nang si Lady Birgitta ay nananalangin sa Roma, ang Birheng Maria ay napakita sa kanya at sinabi: “ Dahil sa malabis na pagmamahal mo sa akin, Sinasabi ko sa iyo na ikaw ay tutungo sa Herusalem sa oras na ikalugod ng aking anak; at pagkatapos ay tutungo ka rin sa Bethlehem; at ipapakita ko sa iyo kung paanong ako ay nagluwal sa aking anak na si Jesukristo.” Ang pangakong ito ay tinupad ng Birheng Maria makalipas ang labing anim na taon, nang si Lady Birgitta ay nakarating sa mga nasabing lugar na ito- tulad ng lalong nakatala sa aklat ng mga pahayag, sa tanging pahayag na ginawa sa kanya sa Bethlehem na nagsasaad ng pagkapanganak ng Birheng Maria.
Paanong siya ay mabathalang inatasan, samantalang siya ay nasa Herusalem, na magbalik muli sa Roma.
S isang okasyon, habang si lady Birgitta ay nananalangin sa Jerusalem, Ang Kristo ay napakita sa kanya at winika:” Lahat ng lugar na pinupuntahan ng mga banal na manlalakbay, ay pupuntahan mo. Sapagkat mayroon pang mga ibang lugar kung saan habang ako ay nasa katawang mortal na dapat dalawin; ngunit sapat na sa iyo ang hanapin ang lalong pinakamalapit dahilan sa iyong hindi maayos na pangangatawan at sapagkat wala pang oras para sa nasabing habag ang nakatakda; pagkat iilan lamang ang nagsasa alang-alang ng pag ibig ng aking pasyon at ng aking pagtitiyaga. Ngunit kung makabalik ka na mula sa Jordan, ay ihanda mo ang iyong sarili sa iyong paglalakbay; Sapagkat mayroon pang mga bagay na dapat ipadala sa mga tanging princesa ng daigdig.” Tunghayan sa marami at magagandang mga pahayag na nasasaloob ng makalangit na aklat at nilikha sa nasabing Lady Birgitta sa Herusalem at sa Bethlehem.
Tunkol sa espesyal na tanda ng Espiritu.
Nararapat alamin ng isang tao na simula pa lamang nang unang dalawin ng espiritu ng Diyos ang naturang Esposa ng Diyos ay may taglay na tanda: na, sa tuwing siya ay lalapitan ng isang taong may espiritu ng diyablo o isang taliwas sa kabutihan, ay nakararamdam siya ng lubhang kabahuan sa kanyang ilong at napakapait na lasa sa kanyang bibig at ito ay halos di niya makayanan. Kung saan minsan, nang ang isang lalaki- nag nagbago ng landas mula sa kabutihan pabalik sa kanyang dating mga kasalanan-ay naupo sa tabi ng esposa ng Diyos at nakipag usap sa kanya, sinabi ng lalaki sa kanya: “Ano itong espiritu na sinasabing nasa iyo? Galing ba ito sa iyo o sa iba o sa demonyo?”

Dito-sa halos di na makaya ng kanyang lakas ang mabahong amoy- ay sumagot: “ may hindi kanais-nais na amoy ang iyong nakuha, at hindi kanais-nais na mga bagay ang lumalabas sa iyong bibig. Mabalik loob ka, samakatuwid, kung hindi ay darating sa iyo ang parusa ng Diyos.” Galit na tumalilis ang lalaki; at, nang siya ay natutulog na, ay nakarinig siya ng mga boses na walang bilang na nagsasabing: “ ilagay natin ang baboy sa lugar ng mga baboy sapagkat winalang bahala niya ang mga paalala ng kaligtasan.” Nang magbalik na siya sa kanyang sarili, ay lubusan na niyang naitama ang sarili; at nalanghap ni Lady Birgitta ang kanyang amoy na naging matamis.

Isang katulad na bagay, kung saan, ay nangyari kay Lady Birgitta sa Farmagusta sa kaharian ng Cyprus, ang isang relihiyoso na kanyang kausap; at ng marami pang iba, ay ganito rin ang nangyari sa kanya.
Isang bagay tunkol sa nabangit.
Ang Esposa ng Diyos ay mayroon din nitong espesiyal na indikasyon: na, sa ika dalawampu at walong taon simula nang siya ay makasihan ng Espiritu ng Diyos, ay hindi siya nag iba o pumunta sa ibang siyudad o sa ibang lugar maliban sa iniuutos o iniuudyok ng Banal na Espiritu.
Tunkol sa siyudad ng Milan.
Nang siya ay nasa Milan, ay namalagi siya roon ng matagal na panahon; at doon ka kabila ng ilang mga salita, ang Pinagpalang Birheng Maria ay tumugon sa mga kataga ng isang dakilang dalubhasa sa teyolohiya, tulad ng natatala sa aklat ng mga pahayag.
Tunkol sa Roma.
Sa katotohanan, ang nasabing si Lady Birgitta at namalagi sa Roma sa mahabang panahon hindi lamang dahil sa mga indulhensiya kundi dahil sa mga pangakong matutupad. Doon, sa sunud-sunod na pamamaraan, ay nakaranas siya ng mga pagdalaw kapwa tunkol sa kalalagayan ng siyudad at tunkol sa kapakanan ng pagpapabuti ng lahat ng mga estado. At doon din, ay ipinaalam sa kanya ng may kasiguruhan ang tungkol sa maraming bagay sa hinaharap, tulad ng ipinakita sa mga pahayag na ginawa sa kanya, na mas maliwanag na nakatala sa kanyang mga aklat. At doon din sa Roma natupad ang pangakong binitiwan sa kanya nang siya ay nasa Sweden pa maraming taon na ang nakalilipas: pangalanay, na siya ay makarating sa Roma at manatili doon hangang sa makita niya doon ang banal na Papa at ang emperador.

Dagdag pa dito, nang ang papa, UrbanV, ay nais nang bumalik mula sa Italy tungo sa Avignon, ang Birheng Maria ay napakita sa nasabing si Lady Birgitta at sinabi sa kanya sa isang Pangitain, na itong nasabi ring Papa ay hindi nararapat bumalik mula sa Roma, o mula sa Italy, patungo sa Avignon; kung hindi ay, maari itong maging resulta ng maaga niyang pagkawala sa maikling panahon-na mas malinaw na nakatala sa pahayag na yaon na kung saan ang nasabing si Lady Birgitta, sa pamamgitan ng kanyang sariling mga kamay, ay inilahad sa nasabi ring banal na papa sa Montefiascone. At isa sa mga naroon, sa okasiyon na iyon, ay isa ring naging banal nating papa, si Gregory XI, na noon ay tinatawag na Cardinal Beaufort.

Dagdag pa doon, sa okasyon na iyon sa Montefiascone, Ang Birheng Maria ay inatasan siyang sabihin, sa kanyang sariling ngalan, sa isang paring hermit na si Alphonsus, isang kaibigan at kasamahan niya, na isulat at kopyahin ang mga aklat ng mga pahayag na mabathalang ibinigay sa kanya na tunay na nanatiling lihim hangang sa oras na iyon. Sa kamatayan nitong nasabi babae, ay kinumpirma ito ni Kristo sa pamamagitan ng pag atas sa nasabi ring si Lady Birgitta na sabihin sa kanyang mga kompesor na ipahawak sa nasabing hermit ang lahat ng lihim na mga pahayag at ang lahat ng hindi pa nila hawak upang ang nasabing hermit na ito ay isulat ang mga iyon at ipamahagi sa mga bansa para sa karangalan at kadakilaan ng Diyos.

Dagdag pa dito, sa Naples at sa Herusalem din, siya ay namalagi siya ng mahabang panahon; At doon siya ay nakakita ng mga pangitain tungkol sa kalagayan at sa kapighatian ng mga kaharian at tunkol sa kapanganakan at paghihirap ni Jesukristo at tungkol sa pagtawag sa mga bansa. Kung saan, sa Herusalem, ay nagusap sa kaniya si Kristo: “Ang aking mga salita,” wika niya, “ay kailangan mapakinggan at iproklama sa mahabang panahon; ang mga gawa at ang mga palatandaan ay darating pagkatapos.

Samakatuwid, ay alamin na maraming hindi pa ipinanganganak ang matamis na tatanggap ng aking mga salita. Kung saan, tulad ng nasusulat sa aking ebanghelyo; ‘Mapapalad sila na nakikinig ng mga salita ng Diyos’; kaya’t sinasabi ko ngayon: ‘ Mapapalad ang mga nakikinig ngayon ng aking mga salita at isakatuparan ito sa kaniyang mga gawa’ Gayundin, alamin na paglipas mo ay maraming tatanggap ng aking mga salita at susundan ito ng may katamisan, sapakat hindi ito tulad ng bulaklak na malalaglag kundi tulad ito ng bungang kahoy na mananatili kailanman.” Dapat ding alamin ng isang tao na habang buhay pa ang knyang asawa si Lady Birgitta ay nag aayuno na ng palihim, At nang pumanaw na ang kanyang asawa ay hindi pa siya nakontento sa pag aayunong ito. Sa katunayan, sa loob ng tatlumpung taon ay hindi siya nagsusuot ng mamahaling tela liban sa kanyang belo.
Maging sa bago siya matulog ay inilalagay niya ang kobrekama sa simyento at munting sapin sa kanyang ulo; at dito siya natutulog na may munting mantel lamang bilang kumot. Nang tanungin siya kung papaano siya nakakapahinga doon sa gayong kalamig na umiiral sa gayong parte ng Sweden, siya ay sumagot at sinabi: “ nararamdaman ko,” sabi niya, “ sa aking sarili ang init na nagmumula sa mabathalang grasya na wala akong maramdamang lamig at hindi ko na kailangang maghanap pa ng malambot na higaan.”

Araw at gabi, Ay nakaugalian na niyang magsagawa ng napakaraming pag luhod, pagyukod at pagpapatirapa sa harap ng Diyos na ito ay di karaniwan sa isang tulad niya na gawin ang gayong kahirap na bagay sa gayong maselan na kalagayan.

Nakaugalian din niya, na tuwing biyernes, na patakan ng naglalagablab na kandila ang kanyang lantad na balat hangang ito ay masugat; at kung maghilom ito bago dumating ang susunod na biyernes, ay ididiin niya dito ang kanyang kuko at sa gayon ang kanyang katawan ay hindi maiiwang walang hirap ng mga sugat; At ito ay ginagawa niya sa pag aala-ala ng mga sakit ng Kristo. Mayroon ding nakatali sa kaniya ng mahigpit na hindi niya inaalis may sakit man siya o wala.

Kapag siya sa isang banda, ay tumutungo sa mga lugar na ito ng Roma o Italya, dinadalaw niya ang mga banal na lugar ng may debosyon at may kadalasan; at may matinding pagpapagal ng sarili, ay pinangangalagaan niya ang nakagawian na huwag makipag usap sa kaninumang kanyang makita sa daan liban lamang kung sila mismo ang magtatanong sa kaniya-kung saan ay sumasagot siya ang may kakaunting salita lamang sa kumakausap sa kaniya. At tuwing makababangit siya ng mga salitang hindi niya napagnilay-nilay, sa rosaryo na nasa kanyang dibdib sa pagdarasal ng ama namin, ay matama niyang tinatandaan iyon kung saan ay nasalungat niya ang Diyos upang huwag malimutang ikumpisal at mapagbayaran sa pamamagitan ng pag aayuno.

Tulad din nito, kapag dinadalaw niya ang mga dambana, ay binabantayan niya ang sariling mga mata na huwag tumingin sa mukha ng mga tao. Kung halimbawang napatingin siya ng di sinasadya sa mukha ng isang tao, sa gayon ay maglalagay siya ng tanda sa rosaryo na nakasabit sa kanyang leeg hangang sa pamamagitan ng pag aayuno ay mapunan niya ang bagay na ito.

Mula sa kanyang pagkabata, ay nakaugalian na niya ang mangumpisal tuwing biyernes. Ngunit hindi siya kuntento sa ganito; hindi nga sapagkat siya ay nagungumpisal nang mas mahigit sa isa sa bawat araw ng taon tunkol sa mga magagaan na kanyang mga nasabi at naisip. Sapagkat sa kanya ay may pagkatakot sa Diyos na may kasamang malaking pagmamahal sa Kanya.
Sa katunayan, sa mga biyernes dahilan sa paghihirap ni Kristo at sa kapaitan ng inuming apdo na ibinigay sa kanya bago siya mamatay. Ay nakaugalian na ni Lady Birgitta na mag babad sa kanyang bibig ng napakapait na halaman na tinatawag na genciana. Ginagawa din niya ito sa ibang mga araw na siya ay nakakapagsalita ng mga katagang hindi niya napagnilay-nilay.

Sa kanyang pangungumpisal, siya ay napaka mababang loob at masunurin sa mga itinakdang gawain para sa kanya. Dagdag pa dito, labis na minamahal niya ang tunay na kababaan ng loob na walang lugar na hindi niya ninais na magkaroon ng tagapagtaguyod na buong kababaang loob niyang sinusunod sa lahat ng bagay. Dagdag pa, ay minamahal niya nang lubos ang kahirapan na ang lahat na kanyang ariarian ay ipinamamahagi niya sa iba; at kung may nais siyang anuman dito, ay isinasanguni muna niya sa kanyang kompesor na namamahala dito sa ngalan ni Jesukristo na para bagang hindi niya ito pag aari.

Pinangangalagaan niya ang kapakanan ng mga taong kasama niya sa tirahan nang higit sa pangangalaga niya sa kanyang sariling kapakanan. Sapagkat may mga pagkakataon na ikinukubli niya ang sariling sirang sapatos habang ihinihingi niya na bigyan ng bagong sapatos ang iba.; at ginagawa din niya ito sa iba pang mahahalagang mga bagay; sa katunayan, ay buong tiyaga niyang pinagtitiisan ang lahat ng mga bagay na dumarating; at ang Pinagpalang Birhen ay minsang nagsabi sa kaniya sa isang pangitain: “Ikaw” wika niya, ay katulad ng isang salamin, malinaw at malinis, at tulad ng matalas na tinik-isang salamin sa katapatan at maka Diyos na pag uugali at magandang halimbawa, ngunit isang tinik sa hayagang pagsupil ng mga makasalanan.

Sa katunayan ay mahusay na ipinakikita ni lady Birgitta ang huling punto; sapagkat, saan man siya naroon ay ginagawa niya ito sa abot ng kanyang makakaya. Ipinakita niya ito ng mahusay sa Fagamusta, sa presensiya ng hari at ng reyna at ng prinsesa at ng iba pang mayayaman at maimpluwensiyang mga tao ng kaharian ng Cyprus, Seryoso at hayagan niyang isinalaysay ang pahayag na ginawa sa kanya sa Herusalem patunkol sa kaharian ng Cyprus- sa kabila ng sa mga oras na iyon, ang kanyang katawan ay nanghihina at may kapansanan. Itong pahayag ding ito ay nabibilang sa mga aklat ng mga makalangit na pahayag.

Dagdag pa dito, sa Naples man ay hindi siya nanahimik tunkol sa mga pahayag na ibinigay sa kaniya ukol sa mga tao sa nasabi ring siyudad bagkus inihayag ito sa arsobispo at sa tatlong batikan sa teyolohiya at sa iba pang mga dalubhasa ng mga batas ng kristiyano at ng lokal na pamahalaan at sa iba pang mga panginoon at kapitapitagang mga ginoo, at taong simbahan. Buong tapang niyang sinusupil ang kasalanan ng siyudad at ipinakikita kung paanong maiaayon nila sa katuwiran ang kanilang buhay- tulad ng ipinagagawa sa kanya ni Jesukristo sa pahayag na higit na maliwanag at malinaw na mababasa sa mga aklat ng mga pahayag.

Dagdag pa dito, habang siya ay nasa Herusalem, siya ay nagsimulang humina; at ang kanyang karamdamang ito ay tumagal ng isang taon. At mapadagat man o mapalupa, ay buong tiyaga niyang tiniis ang pagod at sakit at dito sa karamdamang ito siya namatay sa Roma.

At nangyari din sa wakas sa Roma –limang araw bago ang araw ng kanyang pagpanaw-na ang ating Panginoong Hesukristo ay napakita sa kanya sa harap ng altar na nakatayo sa kanyang higaan, Ipinakita nito ang kanyang sarili na may masayang mukha at sinabi sa kanya: “ Ginawa ko sa iyo kung ano ang karaniwang ginagawa ng lalaking ikakasal, itinatago ang kanyang sarili sa kanyang mapapangasawa upang lalo itong manabik sa kanya. Gayundin hindi kita pinadalan ng pang aaliw sa mga panahong ito; sapagkat ito ang mga panahnon ng pagsusubok sa iyo. Samakatuwid, ngayong ikaw ay subok na, ay humayo ka at ihanda ang sarili; sapagkat ito na ang oras kung saan-tulad ng aking ipinangako sa iyo-sa harap ng aking altar, ikaw ay daramtan at itatalaga bilang madre.
At sa gayon ikaw ay hindi lamang ibibilang na aking esposa kundi isa ring madre at isang ina sa Vadstena.”

Ito ay isang villa na tinatawag sa pangalang ito; at natatayo doon yaong monasteryo ng mga madre at mga kapatiran na ang pagbubuo ay inihayag sa kanya ng Diyos at kung saan ang nasabing babae ay ililibing. Sa wakas ay sinabi sa kaniya ni Kristo: “ Gayunman, alamin mo na mahihimlay ang iyong katawan sa Roma hangang sa dalhin ito sa dakong inihanda para dito. Sapagkat ikinalulugod ko na alisin ka na sa iyong mga pagpapagal at tanggapin ang iyong kalooban kapalit ng nakumpleto nang mga gawa.”

Pagkatapos niyon at marami pang mga bagay na sinabi, ay binanggit niya at binilinan ang mga taong kasama niyang naninirahan doon, kung saan bago siya mamatay, ay sinabi niyang nakita niyang nakatayo sa harap ng Diyos.

Pagkatapos na marinig ang mga bagay na iyon, ay idinagdag ng panginoon ang mga salitang ito: “ Sa umaga sa ikalimang araw matapos mong matanggap ang sakramento, ay tawaging isa-isa ang mga binanggit kong pangalan; at sa kanila ay sabihin ang mga bagay na gagawin. Samantalang ang mga salitang ito at kanilang mga kamay, ikaw ay patutungo na sa iyong monasteryo-( sa aking ligaya); at ang iyong katawan ay ilalagay sa Vadstena.” Pagkatapos niyon, sa pagdating ng ikalimang araw, sa madaling araw, ay napakita muli sa kaniya si Kristo at inaliw siya. Ngunit nang matapos na ang misa at makatanggap siya ng banal na sacramento, sa mga kamay ng mga nasabing tao ay yumao ang kanyang espiritu.

⇦   ⇧   ⇨