Unë vetë dhe në emër të shumë të zgjedhurve të Hyjit vajtoj përpara Madhërisë Sate për fatin e keq të katër motrave, vajzat e një mbreti të fuqishëm, secila prej të cilave kish pushtet në pronën e trashëguar. Të gjithë ata që deshën ta kundrojnë bukurinë e motrave, gjetën ngushëllim nga bukuria dhe shembulli i tyre i mirë i përshpirtshmërisë. Motra e parë quhej Përvujtëri në gjithçka që duhet bërë. Motra e dytë quhej Vetëpërmbajtje nga marrëdhëniet mëkatare. E treta quhej Kënaqësi pa ekses. Motra e katërt quhej Dhembshuri për të afërmin. Këto katër motra tani përçmohen në pronat e tyre të trashëguara dhe gati të gjithë i vënë në lojë.

Në vend të tyre janë lartësuar katër motra të paligjshme. Edhe pse janë fryt kurorëthyerjeje, ato tani i quajnë fisnike. E para prej tyre është Zonja Krenari, që jeton për botën. E dyta quhet Zonja Dëshirë, që ia plotëson trupit çdo oreks. E treta quhet Zonja Ekses përtej çdo limiti. E katërta quhet Zonja Rryshfete mashtrimit të së cilës gati asnjë nuk i shpëton pasi si atëherë kur gjërat fitohen me të drejtë ashtu edhe kur fitohen padrejtësisht, ajo i përlan të gjitha. Këto katër zonja u kundërvihen normave të Hyjit, duan t’i shfuqizojnë e bëhen shkak mallkimi të përjetshëm për shumë shpirtra.

Prandaj sillu në përputhje me dashurinë që Hyji të ka shfaqur dhe nxito t’i rimëkëmbësh katër motrat e quajtura virtyte që burojnë nga vetë virtyti i Jezu Krishtit, mbretit të madhërishëm, dhe që tani shpërfillen në Kishën e Shenjtë, prona e trashëguar e Krishtit. Me këmbë duhen shkelur veset që quhen zonja në këtë botë, trathtaret e shpirtit, të lindura nga djalli trathtar, vesi vetë.