"kush vjen tek unë nuk do të ketë
më kurrë uri dhe kush beson në mua,
nuk do të ketë më kurrë etje." Gjoni 6:35
Blerë Rrëfimet e Shën Brixhidës së Suedisë në: Lulu (450 Faqet)
Fillo lexo KËTU
Përmbajtja – Libri 2
Biri e mëson nusen në lidhje me djallin.
Ai e sqaron se përse nuk i largon bakëqinjtë
nga kjo jetë përpara se ata të bien në mëkat.
Mbretëria e qiellit u jepet të pagëzuarve përpara
se të arrijnë moshën e arësyes.
Akt-akuza e Birit ndaj një shpirti që do të
dënohej në prani të nuses dhe përgjigja që Krishti
i dha djallit që e pyeti se përse Ai e lejoi
këtë shpirt dhe i lejon bakëqinj të tjerë të prekin
apo të marrin trupin e Tij të vërtetë në kungim.
Fjalë të admirueshme që Nëna e Hyjit i thotë
nuses dhe rreth pesë shtëpive në botë banorët
e të cilave përfaqësojnë pesë gjendjet e njerëzve,
konkretisht të të Krishterëve mosmirënjohës,
të Hebrenjve kokëfortë dhe paganëve veç e veç,
të Hebrenjve dhe paganëve së bashku dhe të miqve të Hyjit.
Ky kapitull përmban shumë gjëra të dobishme.
Nëna e Hyjit i flet të Birit në emër të nuses së Tij.
Krishti krahasohet me Salomonin.
Ndëshkimi i ashpër ndaj të Krishterëve shtiracakë.
Zoti i flet nuses për madhështinë e Tij.
Një shëmbëlltyrë e mrekullueshme ku Krishti
krahasohet me Davidin, ndërsa Hebrenjtë,
të Krishterët e këqinj dhe paganët krahasohen me tre djemtë e Davidit.
Kisha mbështëtet në shtatë sakramentet.
Birit, në prani të nuses, flet për një mbret
në fushën e betejës që i ka miqtë në të
djathtë dhe armiqtë në të majtë. Mbreti përfaqëson Krishtin
që ka të krishterë në të djathtë dhe paganë në të majtë.
Të krishterët Ai i ka refuzuar dhe predikuesit
ua ka dërguar paganëve.
Jezu Krishti i flet nuses dhe e krahason natyrën
e Tij hyjnore me një kurorë. Ai përmend Pjetrin
dhe Palin për të simbolizuar klerikët dhe laikët.
Ç’qëndrim duhet mbajtur ndaj armiqve
dhe cilësitë që duhet të kenë kalorësit në botë.
Krishti i flet nuses për një kalorës që
dezerton nga ushtria e vërtetë,
domethënë nga përvujtëria, bindja, durimi, besimi, etj.
dhe për dënimin që e pret shkak të vullnetit
dhe veprave të tij të këqija.
Krishti i shpjegon nuses kapitullin e mëparshëm,
për sulmin që djalli i bën kalorësit të përmendur
atje dhe dënimin e tij të tmerrshëm e të drejtë.
Ashtu sikurse Hyji i foli Mojsiut
nga shkurrja që digjej, po ashtu Krishti i flet nuses
dhe i tregon për djallin që simbolizohet nga Faraoni,
për kalorësit e sotëm që simbolizohen nga populli
i Izraelit dhe për trupin e Virgjërës që simbolizohet nga kaçubja.
Tani kalorësit dhe ipeshkvinjtë po ndërtojnë shtëpi për djallin.
Krishti i flet nuses për lavdinë dhe nderin
e kakorësit të mirë dhe të vërtetë,
për engjëjt që dalin ta takojnë dhe Trininë e lavdishme
që e pret me përzemërsi dhe e çon në një vend
paqeje të papërshkrueshme si shpërblim
për mundimet e pakta.
Krishti i tregon nuses për natyrën e pandryshueshme
dhe përjetësinë e drejtësisë së Tij.
Pasi mori natyrë njerëzore, Ai e tregoi drejtësinë e Vet
nëpërmjet dashurisë në një dritë të re.
Ai me mirësi tregon mëshirë ndaj të mallkuarve
dhe u mëson kalorësve mëshirën.
Fjalë të forta që Krishti i thotë nuses
për kalorësit e sotëm dhe për mënyrën e formimit të tyre.
Hyji u jep forcë dhe ndihmë kalorësve në veprat që kryejnë.
Krishtit krahasohet me një argjendar.
Këto fjalë u duhen transmetuar atyre që e duan Hyjin,
që kanë ndërgjegje të drejtë dhe i mbajnë nën kontroll
të pesta shqisat. Predikuesit e Hyjit duhet të jenë
punëtorë dhe jo përtacë në transmetimin e fjalës së Hyjit.
Krishti i flet nuses për rrugën që të çon në parajsë,
rrugë e cila u hap me ardhjen e Tij
dhe për dashurinë e zjarrtë që Ai na tregoi
duke duruar aq shumë dhimbje për ne që kur lindi
e derisa vdiq, si dhe për rrugën që të çon në ferr
që tani është zgjeruar dhe rrugën
e ngushtë që të çon në parajsë.
Krishti i tregon nuses se përse Ai flet
me të dhe jo me të tjerë që janë më të mirë se ajo.
Ai i urdhëron asaj të bëjë tre gjëra,
tre ia ndalon, tre ia lejon dhe tre ia këshillon;
një mësim shumë i dobishëm.
Krishti i shpjegon nuses se hyjnia e Zotit
e meriton të quhet virtyt, i tregon për rënien e njerëzimit
të shtyrë nga djalli dhe për ilaçin
që Krishti i ka dhënë njerëzimit.
Tre gjëra të mrekullueshme që
Krishti ka bërë për nusen. Engjëjt janë shumë të bukur,
ndërsa djajtë shumë të shëmtuar për t’u parë.
Përse Krishti pranoi ta ulë veten duke
ardhur si mik tek një e ve si ajo.
Krishti i tregon nuses si Hyji u flet miqve
të Vet me anë të predikuesve e nëpërmjet vuajtjeve.
Krishti krahasohet me një pronar bletësh,
kisha me një koshere dhe të Krishterët me bletët.
Përse të Krishterët e këqinj lejohen
të jetojnë mes të mirëve.
Trishtimi që tre vetë i shkaktojnë Hyjit.
Që nga fillimi Hyji themeloi tre gjendje,
konkretisht atë të klerikëve, të mbrojtësve dhe të punëtorëve.
Mosmirënjohësit do të ndëshkohen,
ndërsa mirënjohësit do të fitojnë lavdi.
Virgjëra e lavdishme i tregon bijës
si e zbritën Krishtin nga kryqi dhe për
hidhërimin dhe ëmbëlsinë e saj gjatë pasionit të të Birit.
Shpirti simbolizohet nga një virgjër,
ndërsa dashuria për botën dhe dashuria për Hyjin nga dy të rinj.
Cilësitë që shpirti duhet të ketë si virgjër.
Virgjëra e lavdishme i mëson bijës së saj
për urtinë shpirtërore dhe tokësore dhe se
cila prej tyre duhet zbatuar. Urtia shpirtërore çon
në ngushëllim të përjetshëm pas një lufte të vogël,
ndërsa urtia tokësore çon në mallkim të përjetshëm.
Virgjëra e lavdishme i tregon bijës për
përvujtërinë e saj dhe e krahason përvujtërinë me një mantel.
Karakteristikat e përvujtërisë së vërtetë
dhe frytet e saj të mrekullueshme.
Virgjëra i drejtohet bijës dhe ankohet
që ka kaq pak miq; Krishti i flet nuses dhe
i krahason fjalët e shenjta me lulet dhe shpjegon
cilët janë ata në të cilët këto fjalë japin fryt.
Krishti e këshillon nusen për gjërat
që duhen mbajtur në tre shtëpitë.
Buka simbolizon vullnetin e mirë,
pija reflektimin dhe mishi urtinë hyjnore.
Urtia hyjnore nuk vjen nga erudicioni
por vetëm nga zemra dhe jeta e mirë.
Virgjëra i jep bijës këshilla për jetën.
Krishti i flet nuses për veshjet që duhen mbajtur
në shtëpinë e dytë. Këto veshje simbolizojnë paqen me Hyjin,
paqen me të afërmin dhe veprat e mëshirës dhe të vetëpërmbajtjes.
Një shpjegim i mrekullueshëm i gjithë këtyre gjërave.
Krishti i tregon nuses për veglat në shtëpinë
e tretë dhe si këto vegla simbolizojnë mendimet e mira,
shqisat e disiplinuara dhe rrëfimin e sinqertë;
jepet edhe një shpjegim i mrekullueshëm i gjithë
këtyre gjërave në përgjithësi dhe për
drynat e këtyre shtëpive.
Krishti i tregon nuses për natyrën e Tij
të pandryshueshme dhe mbi mënyrën
si realizohen fjalët e Tij edhe kur nuk pasohen
menjëherë nga vepra. Ne duhet t’ia besojmë vullnetin
tonë tërësisht vullnetit të Hyjit.
Gjon Pagëzori e paralajmëron nusen me anë
të një shembëlltyrë ku Hyji simbolizohet nga një laraskë,
shpirti nga të vegjlit e saj, trupi nga foleja,
kënaqësitë e kësaj bote nga kafshët e egra,
krenaria nga zogjtë grabitqarë,
drithërimat e kësaj jete nga gracka.
Nëna i lutet Birit për nusen e Tij dhe një person
tjetër të shenjtë dhe lutja e Nënës pranohet nga Krishti.
Si mund të sigurohemi rreth vërtetësisë apo
fallsitetit të shenjtërisë së dikujt në këtë jetë.